z pustego korytka...

Myślę,że każda dieta , albo raczej  zmiana w sposobie odżywiania bywa początkowo powodem do wielu obaw. W głowach tłuką się pytania   "jak ja to ogarnę " ,  "gdzie są pułapki ",  " ile tak pociągnę",  "czy to na prawdę działa"   i wiele innych a często bardziej zawiłych wątpliwości.
Jako miłośnik pełnego korytka wiem doskonale, że po pierwsze liczy się motywacja. Bywa nią wisząca smętnie , błagająca o włożenie sukienka w nieakuratnym rozmiarze , problemy w zaakceptowaniem swojej wizualnej strony ( niekoniecznie związanej z gromadzonymi przez organizm zapasami ), albo przyspieszające bicie serca wyniki badań kontrolnych czy bardziej niepokojący komentarz do nich opiekującego się nami za publiczne składki medyka.
Każda z tych motywacji była mi bliska i pozwoliła mi nabyć sporo doświadczeń.

Aktualnie mam sukienkę , która czeka, widzę, że moja skóra mnie błaga o łagodniejsze traktowanie i szczęśliwie tym razem kondycja zdrowotna nie jest tragiczna- ale czuję , że jest kilka rzeczy do poprawienia.
Dzięki kilku inspirującym rozmowom, kilku artykułom , które natrętnie wręcz kazały się ostatnio przeczytać i przypomnieć pomyślałam  "hej przygodo, zaczynamy ! ". I zdrowiej będzie i sukienka się doczeka !

Dieta bezglutenowa jest  dietą eliminacyjną . Dla niewprawionych jest to kłopotliwe i frustrujące, niewiarygodnym  okazuje się niefrasobliwa wręcz potrzeba producentów żywności wtykania wszędzie choćby szczypty glutenu ! Czytanie etykiet mogłoby wypędzić wielu z bibliotek, na szczęście po pierwszych rozpoznaniach wiemy co jest dla nas właściwe a które marki należy omijać . Tak też bywa z wybieraniem produktów bez składników odzwierzęcych . Praktyka i wprawa skracają czas, który poświęcamy zakupom ( a potem i przygotowaniu posiłków ).

Moja spontaniczność nakazała mi dzisiaj bazować na tym co się znajduje w spiżarni i w jej nowoczesnej formie- lodówce. Przyznaję, że zaliczyłam niezłą wtopę z rana , którą łatwo mi przyszło wytłumaczyć. Do rozruchu potrzebuję sporej dawki kofeiny ( nad tym być może też popracujemy ) i najpierw , z wielką przyjemnością przyjęłam sporą dawkę kawy przygotowanej przez męża i otworzyłam pierwsze oko , przyjęłam drugą dawkę otwierając drugie oko, które spostrzegło karton z mlekiem owsianym dodanym do kawy !  Mimo wielu rozbieżności na temat zawartości i typu glutenu owsianego żegnam się z moim ukochanym mlekiem na czas jakiś i jutrzejsza kawa będzie z mlekiem migdałowym.

Śniadanie stanowiły cztery krążki - o jakże ciężko jest jednak napisać kromki - chlebka ryżowego z hummusem, ogórkiem konserwowym i wędzonym tofu.
Drugim śniadaniem była wczorajsza zupa soczewicowa z jaglanką ,  ziemniakami i żeby mi nie było przykro (że mało czy ubogo ) dodałam duszone pieczarki , również  pozostałe z wczoraj .
Kolejnym wsadem do korytka była zupa jarzynowa , z brokułem, ziemniakiem , quinoa i marchwią a dzień zakończyłam przygotowaną przez męża obiadokolacją - tłuczonymi ziemniakami z mielonymi nasionami ( słonecznik, dynia, sezam, len ), warzywami z patelni - rozpoznałam  pieczarki, paprykę, kalafiora, ciecierzycę,  brokuła  i coś cebulowego.
Przegryzałam  jabłkiem, marchwią i owymi chlebkami ryżowymi ( raz  posmarowane były dżemem wieloowocowym - jednak potrzebowałam sobie jakoś podbić cukier radykalnie - czyżby brak glutenu ;) ? ).

Ufff, jednak i z pustego korytka można być zadowolonym , to cieszy . Dzień upłynął mi na przyjemnym wnioskowaniu, że bez makaronów i chleba można przecież smacznie żyć . Zwłaszcza mi, cieszę się, że do akcji wkraczają bardzo lubiane przeze mnie makaron gryczany soba i makarony ryżowe .